βρογχιόλια

 
 

βλέπε: Αεραγωγοίαμιγείς | Αεραγωγοί, βατότητα |Αεραγωγοί|κινητικά φαινόμενα | Αεραγωγών σύγκλειση |αεραγωγοί σύγκλειση 2| Αεραγωγοί, λείες μυϊκές ίνες, νεύρωση |Αεραγωγοί, μορφομετρία | Αεραγωγοί, νεκρός χώρος |$Αεραγωγοί: Ιστική αναδιαμόρρφωση | Μικροί Αεραγωγοί | Αεραγωγών παθήσεις | Βρογχιόλια τελικά | Βρογχιόλια, αναπνευστικά | Μικροί, περιφερικοί αεραγωγοί, που διακρίνονται από τους βρόγχους, επειδή δεν φέρουν πλέον, χόνδρινη υποστήριξη, δεν εμπεριέχουν τραχειοβρογχικούς αδένες και ο βλεννογόνος τους αποτελείται από κυβοειδή κύτταρα, περιορισμένο αριθμό κροσσωτών κυττάρων, ενώ, υπο φυσιολογικές συνθήκες, στο βλεννογόνο τους δεν εντοπίζονται καλυκοειδή κύτταρα. Επενδύονται από χιτώνα λείων μυικών ινών, που δεν ελέγχονται από το πνευμονογαστρικό. Η βατότητά τους εξαρτάται από την υποστήριξη που τους παρέχεται από το πνευμονικό παρέγχυμα που, ακτινωτά, τα περιβάλλει. Για το λόγο αυτό, οι διαστάσεις τους μεταβάλλονται με τον όγκο των πνευμόνων. Στενεύουν και βραχύνονται κατά την εκπνοή, ενώ επιμηκύνονται και εκπτύσσονται με την εισπνοή. Το ενδολόβιο βρογχιόλιο χαρακτηρίζεται από μονόστιβο κυβοειδές κροσσωτό επιθήλιο, χωρίς καλυκοειδή κύτταρα και βρογχικούς αδένες. Το αναπνευστικό βρογχιόλιο χαρακτηρίζεται από μονόστιβο κυβοειδές επιθήλιο, χωρίς κροσσούς.
Τα βρογχιόλια παριστούν την κεντρική επέκταση του βοτρυδίου και, έσι, αντιστοιχεί με το κεντρικό τμήμα του δευτερογενούς πνευμονικού λοβιδίου (βοτρυδίου). Για το λόγο αυτό, οι πρωτοπαθείς βλάβες στους μικρούς αεραγωγούς είναι κεντροβοτρυδιακής κατανομής και δεν έχουν σχέση με τον συνδετικό ιστό. Τα βρογχιόλια, συχνά, και για ασήμαντους λόγους, μπορεί να αποφραχθούν από φλεγονώδη διηθήματα. Η κατά τόπους, κεντροβοτρυδιακή κατανομή των διηθήσεων στις βρογχιολίτιδες, αε ιστλογικές τομές διευκολύνει την αναγνώρισή τους από άλλες μορφές διάχυτων πνευμονοπαθειών. Τα βρογχιόλια επικαλύπτονται από ένα χιτώνα κυβοειδούς επιθηλίου που αποτελείται τόσο από κροσσωτό, όσο και από  μη κροσσωτό εκρητικό (κύτταρα Clara) επιθήλιο (βλέπε: βρογχιολικά κύτταρα Clara). Ο περιβρογχιολικός διάμεσος χώρος; είναι χαλαρός, αλλά περιέχει ένα χιτώνα λείων μυϊκών ινών, στερούμενο υποβλεννογονίων αδένων. Τα κεντρικότερα τελικά βρογχιόλια επαλείφονται από κυβοειδές επιθήλιο και εκβάλλουν στα αναπνεσυτικά βρογχιόλια τα οποία φέρουν αραιές κυψελίδες. 
Υπάρει παράπλευρη επικοινωνία μεταξύ των βρογχιολίων ή μεταξύ βρογχιολίων και κυψελίδων, άλλη, πέρα από τη φυσιολογική διχοτόμηση τους βρογχικού δένδρου. Οι παράπλευρη αυτή επικοινωνία, οι δίαυλοι Lαmbert, εμπδίζουν την πρόκληση ατελεκτασάις, σε περιπτώσεις που η φυσιολογική προώθηση του αέρος ανακόπτεται από ενδοβρογχιολικό εμπόδιο. Ο αέρας, που μεταφέρεται μέσω των διαύλων Lambert, εν τούτοις είναι 'χρησιμοποιημένος αέρας, δηλαδή πτωχός σε οξυγόνο και εμκπλουτισμένος σε CO2, επειδή προέρχεται από κυψελίδες στις οποίες έχει ήδη συντελεστεί ανταλλαγή αερίων (bl.Q Φαινόμενο penteluft, Αερισμός, παράπλευρος.