Θερμική εξισορρόπηση

Oι μηχανισμοί προστασίας του αναπνευστικού συστήματος διακρίνονται σε αντανα­κλαστικούς και μη αντανακλαστικούς και οι περισσότεροι από αυτούς εδράζονται και δρουν στους ανώτερους αεραγωγούς. Το αναπνευστικό σύστημα διαθέτει ισχυρούς μηχανισμούς διηθήσεως και κλιματισμού του εισπνεομένου αερορρεύματος, που εδράζονται -κυρίως- στη ρινοφαρυγγική περιοχή και τους ανώτερους αεραγωγούς. Ο εισπνεόμενος αέρας, ειδικότερα, θερμοκρασδίας από +200° C μέχρι -100°C αποκτά τη θερμοκρασία (και την υγρασία) του σώματος, κατά τη διέλευσή του από το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, ώστε εκτεταμένα εγκαύματα του κατώτερου αναπνευστικού δεν είναι δυνατά. 
Η θερμοκρασία και η υγρασία του εισπνεομένου αέρα επηρεάζουν σημαντικά το βαθμό καθηλώσεως των διαλυτών, αφυδατωμένων ή υγροσκοπικών αεροσολών ή σωματιδίων και εξαρτάται σημαντικά από τη σχετική υγρασία και τη θερμοκρασία, εφ΄όσον η μεγέθυνση που υφίστανται, καθώς εφυγραίνονται, διατρέχοντας τους αεραγωγούς, θα απολήξει σε αύξηση του αεροδυναμικού τους μεγέθους και θα επηρεάσει τη θέση και την έκταση της καθηλώσεώς τους |αναπνευστικές επιπλοκές επί εγκαυμάτων|.