Οξυγόνο, αισθητήρες

Η ανίχνευση Ο2 από τα καρωτιδικά σωμάτια(à1390) αναλαμβάνεται από τα κύτταρα glomus ή τύπου Ι  (à753), αλλά ο ακριβής μηχανισμός παραμένει αδιευκρίνιστος. Η μείωση του Ο2 αποπολώνει τα κύτταρα τύπου Ι, και αυξάνει την εισροή Ca++ προς πρόκληση εξωκυτώσεως ενός νευροδιαβιβαστού και διέγερση των νευρικών απολήξεων του καρωτιδικού κόλπου. Στα καρωτιδικά σωμάτια (à1390), in vivo, η PO2 είναι χαμηλότερη της αντίστοιχης PaO2 αλλά είναι υψηλότερη της PtO2, που παρατηρείται στους υπόλοιπους ιστούς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ροή είναι σχετικά αυξημένη και η απόσταση διαχύσεως μικρή. Επομένως, οι μοριακοί μηχανισμοί της ανιχνεύσεως Ο2 είναι ευαίσθητοι στην PO2, εντός φυσιολογικών ορίων. Οι ”αισθητήρες” Ο2 μπορεί να είναι είτε ενδοκυττάρια ένζυμα που εμπεριέχουν αίμη, ή ευαίσθητοι στο Ο2 δίαυλοι ιόντων. Ένζυμα περιέχοντα αίμη, που θα μπορούσαν να συμπεριφερθούν ως ανιχνευτές Ο2, είναι η οξειδάση του NADP(H) των κυττάρων glomus. H οξειδάση NADP(H) προκαλεί την παραγωγή ελευθέρων ριζών Ο2, όπως το Η2Ο2, παρουσία Ο2. Οι ελεύθερες ρίζες Ο2, αυξάνουν την αγωγιμότητα των διαύλων Κ+, έτσι, ώστε η υποξία μειώνει την αγωγιμότητα των  διαύλων Κ+, που  αποπολώνει τα κύτταρα glomus. Ομοίως, η οξυγενάση της αίμης μπορεί να δρα ως ανιχνευτής Ο2, επειδή η υποξία αναστέλλει το σχηματισμό ΗΟ2̄ και την παραγωγή CO· τα κύτταρα glomous αναστέλλονται παρουσία χαμηλών συγκεντρώσεων CO. Οι συνθετάσες του ΝΟ (ΝΟS-1 και NOS-2) μπορεί να ανιχνεύουν Ο2 επειδή η υποξία αναστέλλει τις NOS και το ΝΟ αναστέλλει τη δραστηριότητα των καρωτιδικών σωματίων.