Καταρράκτης Οξυγόνου

 Το οξυγόνο εμφανίζει μια φθίνουσα συγκένρωση (ή μερική πίεση) από τις κυψελίδες, 148 mmHg, προς τα μιτοχόνδρια, τις θέσεις του τελικού του προορισμού, 4-20 mmHg. Έτσι, η συγκέντρωσή του είναι μέγιστη στην ατμόσφαιρα, μειώνεται στο τραχειοβρογχικό δένδρο (λόγω αναμίξεως υδρατμών), ακόμη περισσότερο στις κυψελίδες (λόγω αναμίξεως του προσερχομένου από τους περιφερικούς ιστούς CO2, ακόμη περισσότερο στο αρτηριακό αίμα, επειδή είναι μίγμα υπεραεριζόμενων και υποαεριζόμενων, υπεραιματούμενων και υποαιματούμενων περιοχών, ακόμη περισσότερο στα τριχοειδή, λόγω αναμίξεως αίματος προερχόμενου από περιοχές με ανατομική διαφυγή και, τελικά, στα περιφερικά κύτταρα. Η σταδιακή μείωση της PO2 από την ατμόσφαιρα στα μιτοχόνδρια, είναι γνωστή ως καταρράκτης Ο2. Το μέγεθος της μειώσεως σε κάθε βαθμίδα του καταρράκτη μπορεί να αυξάνεται υπό παθολογικές καταστάσεις και να οδηγεί σε υποξαιμία (à779).