Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

ουδετερόφιλα

Λευκό αιμοσφαίριο με ικανότητα αυτοκινησίας. Περιέχει πολλά λυσοσωμάτια και ειδικεύεται στη φαγοκυττάρωση. Ο πυρήνας του είναι χαρακτηριστικά κατατετμημένος. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν τα ουδετερόφιλα, τα βασεόφιλα και τα ηωσινόφιλα. Τα ουδετερόφιλα είναι προγεννήτορες των δύο άλλων. Συμμετέχει, ποικιλοτρόπως στην άμυνα του οργανισμού, επειδή, εκτός, της ήδη επισημανθείσας αυτονομίας του, φέρει ενδοοπλασματικά κυστίδια (κοκκία), που περιέχουν ένζυμα, που απελευθερώνοντα, μετά την ενεργοποίηση του κυττάρου, ι επ΄αφορμή λοιμώξεων,οξείας και χρόνιας φλεγμονής,  αλλεργικών αντιδράσεων κλπ. Διαδραματίζουν ουσιώδη ρόλο στην άμυνα του οργανισμού. Προγενήτορας μονοπυρήνων. Αποτελοπύν το 50-70% των λευκών αιμοσφαιρίων. Εμπλέκονται στη ρύθμιση των ανοσλογικών μηχανισμών συμμετέχοντας στην αγγειογένεση και ανμιγνυόμενα στην βιολογία των νεοπλασμάτων (Nathan, 2006).

 Η αύξησή τους στο περιφερικό αίμα ονομάζεται λευκοκυττάρωση, που αποτελεί αδιαμφισβήτηο δείκτη φλεγμονής λοιμώδους ή άλλης αιτιολογίας.

Έχουν σχετικά μικρό χρόνο ζωής, περίπου 8-12 λώρες και μετά υφίστανται κυτταρικό θάνατο, μέσω αποπτώσεως. Τα κυκλοφορούντα ουδετερόφιλα ανανεώνονται συνεχώς από τον μυελό των οστών.

Τα ουδετερόφιλα ελευθερώνουν μεγάλα ποσά ριζών οξυγόνου κατά τη διάρκεια βλάβης στο αναπνευστικό σύστημα (&), μέσω της δράσεως της οξιδάσης του NADPH (Νicotinamide adenine dinucleotide phosphate (NADPH), ενώ έχουν αξιολογηθεί ως προ-ινωτικοί παράγοντες στη συστηματική σκλήρυνση (&), την πνευμονική ίνωση (&, *&*), την ηπατική ίνωση (&), και έχει γνωστεί ότι η καθήλωση της δράσεως της προαναφερόμενης οξειδάσης μειώνει την μετεμφρακτική ίνωση του μυοκαρδίου (&, &).  Εκτός της απλευθερώσεως πολυάριθμων προφλεγμονωδών κυτοκινών, τα ουδετεροφιλα εκκρίνουν προσχηματισμένα κοκκία όπως MMP ελαστάση, κια καθεψίνες,, ικανές να να αποσυμπλέκουν κολλαγονικά και μη κολλαγονικά συστατικά του συνδετικού ιστού, εμπλεκόμενα, και με τον τρόπο αυτό, στις διαδικασίες ιστικής ινώσεως (&), καθώς μάλιστα, έχει πρόσφατα γνωστεί ότι η ελαστάση διαδραμτίζει κρίσιμο ρόλο στην ιστική ίνωση (&).  

βλέπε: ενεργοποίηση, συγκόλληση

ο ρόλος των ουδετεροφίλων στην καρκινογένεση
  Τα ουδεδερόφιλα διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην καρκινογένεση, καθώς ευθύνονται για το μέγιστο της διηθητικιής ικανότητας των ανοσοκυττάρων στον όγκο και ο απόλυτος αριθμός τους όπως και ο λόγος ουδετεροφίλων - προς- λεμφοκύτταρα στο περιφερικό α΄πιμα αποτελούν ανεξάρτητους προγνωστικούς παράγοντες για την επιβίωση επί ΜΜΚΠ [1,2,3].
  Τα ουδετερόφιλα προσεκλκύονται από τον όγκο υπό την επίδραση ειδικών χημοκινών, κυτοκινών, και μορίων συγκολλήσεως. Τα συνδεόμενα με τον όγκο ουδετερόφιλα, έχουν ιδιότητες πολώσεως  κια διακρίνονται στους φαινότυπος Ν1 και Ν2 [4]. Ο φαινότυπος Ν1 αναστέλλει την ανάπτυξη του όγκου, ενισχύτοντας τη δράση των  Τ-λεμφοκυττάρων, ενώ τα Ν2 την επαγουν [5]. Ο αντιογκωτικός ρόλος των Ν1 ουδετεροφίλων περιλαμβάνει και την  έκφραση των κιτοκινών που ενεργοποιούν το ανσολογικό σύστημα ((TNF-α, IL-12, GM-CSF, VEGF) κια τα προσελκύοντα χημοκίνες ((CCL3, CXCL9, CXCL10) Τ κύτταρα ενλω χαμηλώνουν την έκφραση της αργινάσης κια διευκολύνουν τον θάνατο των καρκινικών κυττάρων in vitro. Τα ουδετερόφιλα Ν2 υποστηρίζουν την αναππτυξη του όγκου, με την παραγωγή αγγειογενετικών παραγόντωνκια ένζυμα που αποδομούν το εξωκυττάριο δίκτυο, υποοστηρίζοντας το ισοδύναμο ενός φαινότυπου μεταστάσεων και αναστέλλοντας την αντιογκωτική ανοσοαπάντηση της  συνθετάσης του ΝΟ και  την έκφραση της αργινάσης [6].  
Τα ουδερτερόφιλα, επίση,ς επιρεάζουν το προσαρμοσμνένοι αμυντικό σύστημα αντεπιδρώντας με τα Τ-λεμφοκύτταρα [7], τα β-λεμφοκύτταρα [8] και τα δενδριτικά κύτταρα [9].  Σε ασθενείς με χει8ρουθργήσιμο ΜΜΚΠ τα ενδο-ογκωτικά ουδετερόφιλα βρίσκονται αυξημέναστο 50%  των ασθενών και αυτό συνδέεται με υψηλή επίπτωση υποτροπών [10].  

------------------------------
βιβλιογραφία
--------------------------------
1. Sarraf KM et al (2009) Neutrophil/lymphocyte ratio and its association with survival after complete resection in non-small cell lung cancer. J Thorac Cardiovasc Surg 137(2):425–428
2. Teramukai S et al (2009) Pretreatment neutrophil count as an independent prognostic factor in advanced non-small-cell lung cancer: an analysis of Japan Multinational Trial Organisation LC00-03. Eur J Cancer 45(11):1950–1958
3. Tomita M et al (2011) Preoperative neutrophil to lymphocyte ratio as a prognostic predictor after curative resection for non-small cell lung cancer. Anticancer Res 31(9):2995–2998
4. Mantovani A (2009) The yin-yang of tumor-associated neutrophils. Cancer Cell 16(3):173–174
5. Colotta F et al (2009) Cancer-related infl ammation, the seventh hallmark of cancer: links to genetic instability. Carcinogenesis 30(7):1073–1081
6. Fridlender ZG et al (2009) Polarization of tumor-associated neutrophil phenotype by TGFbeta: “N1” versus “N2” TAN. Cancer Cell 16(3):183–194
7. Soehnlein O (2009) An elegant defense: how neutrophils shape the immune response. Trends Immunol 30(11):511–512
8. Puga I et al (2012) B cell-helper neutrophils stimulate the diversifi cation and production of immunoglobulin in the marginal zone of the spleen. Nat Immunol 13(2):170–180
9. Yang D et al (2009) Alarmins link neutrophils and dendritic cells. Trends Immunol 30(11):531–537
10. Ilie M et al (2011) Predictive clinical outcome of the intratumoral CD66b-positive neutrophil- to-CD8-positive T-cell ratio in patients with resectable nonsmall cell lung cancer. Cancer 118(6):1726–37