Σύμφωνα με παλαιότερες πεποιθήσεις, η εισπνεόμενη διαμερισμένη ύλη διοχετευόταν στο διάμεσο χώρο και τελικά στο λεμφαγγειακό σύστημα μόνο μετά προηγούμενη πρόσληψη από τα κυψελιδικά μακροφάγα, τα οποία στη συνέχεια μετανάστευαν διαμέσου των επιθηλιακών κυττάρων των κυψελίδων προς το διάμεσο χώρο. Έχει, όμως, πρόσφατα διαπιστωθεί ότι είναι δυνατή η άμεση διακυτταρική μετακίνηση σωματιδίων από το κυψελιδικό χώρο προς το διάμεσο χώρο. Τα πνευμονοκύτταρα τύπου Ι και ΙΙ έχουν την ικανότητα να ενδοκυτταρώνουν και, ακολούθως, να απελευθερώνουν στο διάμεσο χώρο ξένες ουσίες, που ευρίσκονται στις κυψελίδες. Τα σωματίδια, τα οποία έχουν μεταχθεί στο διάμεσο χώρο, απάγονται στη συνέχεια εύκολα είτε από τα τριχοειδή ή από τα λεμφαγγεία της περιοχής. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ενδοθηλιακά κύτταρα του τοιχώματος των λεμφαγγείων έχουν την ικανότητα της ενδοκυτταρώσεως και πέψεως πολλών ειδών επιμερισμένης ύλης.