Οι ρυθμιστικές βάσεις είναι κατανεμημένες σ’όλο το σώμα, αλλά ευρίσκονται υπό διαφορετικές συγκεντρώσεις στα διάφορα μέρη του σώματος. i. ολικό αίμα: To ολικό αίμα αποτελείται από ερυθροκύτταρα (45%) και πλάσμα (55%). [a] ερυθροκύτταρα: Τα ερυθροκύτταρα εμπεριέχουν τόσο διττανθρακικές ΒΒ, όσο και μη διττανθρακικές, κυρίως Ηb/HHb. Η παραγωγή των διττανθρακικών ΒΒ καταλύεται από ένα ένζυμο την καρβονική ανυδράση. [b] πλάσμα: Στο πλάσμα εμπεριέχονται διττανθρακικά, διφωσφορικά και πρωτεΐνες. Ο κυριότερος εκπρόσωπος των ρυθμιστικών βάσεων στο πλάσμα είναι τα διττανθρακικά, που ρυθμίζουν σχεδόν το σύνολο του προστεθέντος οξέος. [c] διάμεσο υγρό: Το υγρό του διάμεσου χώρου, συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, ρυθμίζεται σχεδόν μόνο από το σύστημα των διττανθρακικών. Ο διάμεσος χώρος έχει μεγάλη σημασία ως χώρος ρυθμίσεως αδιάστατων οξέων, καθώς είναι 4 φορές μεγαλύτερος του όγκου του αίματος. [d] ενδοκυττάριο υγρό: Το ενδοκυττάριο υγρό είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και φωσφορικά, ώστε μπορεί να ρυθμίζει διττανθρακικά και αδιάστατα οξέα. Εφ’ όσον συγκεντρώνει τα 2/3 των υγρών του σώματος, το ενδοκυττάριο υγρό έχει μεγίστη ρυθμιστική σημασία, αν και είναι λίγα μόνο γνωστά, συγκριτικά με τα όσα γνωρίζουμε για τη ρυθμιστική ικανότητα του εξοκυττάριου και διαμέσου χώρου