Τα μεσοθηλιακά κύτταρα σχηματίζουν ένα μονόστιβο χιτώνα που επικαλύπτει την υπεζωκοτική, περικαρδιακή και περιτοναϊκή κοιλότητα. Εμβρυολογικώς, προέρχονται από το μεσόδερμα, αν και εκφράζουν πολλές ιδιότητες επιθηλιακών κυττάρων. Είναι πλακώδη κύτταρα, διαμέτρου, περίπου, 25 μm με κεντρικά εδραζόμενο πυρήνα και χαρακτηριστικές επιφανειακές μικρολάχνες.
Είναι δυνατόν να ανιχνευθούν κυβοειδή μεσοθηλιακά κύτταρα σε διάφορες εντοπίσεις, κατ΄ακολουθία πνευμονικής κακώσεως (à1070) ή διεγέρσεως από τις ορώδεις επιφάνειες. Το μεσοθήλιο, συνιστά μια δυναμική μεμβράνη, η οποία εμπλέκεται σε ποικιλία δράσεων, που αποβλέπουν στη διατηρήση της ακεραιότητας και υποστήριξη της λειτουργίας φυσιολογικών ορωδών επιφανειών.
Απεικόνιση μεσοθηλιακού κυττάρου
Το μεσοθήλιο διαμορφώνει μη συνεκτική, προστατευτική επιφάνεια, η οποία διευκολύνει τη διολίσθηση οργάνων στην ορώδη κοιλότητα που ευρίσκεται. Αποτελεί μια ημιδιαπερατή μεμβράνη, που ρυθμίζει [α] τη διαπήδηση κυττάρων και υγρών κατά μήκος του ορώδους χιτώνα, [β] τις ανοσοαπαντήσεις μέσω των αντιγονοπαρουσιαστικών κυττάρων στα Τ-λεμφοκύτταρα, [γ] τις εκκρίσεις μεσολαβητών, που ρυθμίζουν τη φλεγμονή στο επίπεδο του ορογόνου υμένος και τον ιστικό ανασχηματισμό, ενώ, [δ] ελέγχει την καθήλωση και αποδόμηση της ινικής. Πιθανόν αναστέλλει την προσκόλληση και διασπορά νεοπλαματικών κυττάρων. Η κάκωση του μεσοθηλίου απολήγει σε εκτεταμένο και εσφαλμένο ιστικό ανασχηματισμό, που κλινικά εκδηλώνεται με την ανάπτυξη με ινώδεις προσφύσεις/πλάκες και πάχυνση του ορώδους χιτώνος ή, απότοκο εκθέσεως σε αμίαντο, μετασχηματισμό των κυττάρων και ανάπτυξη κακοήθους μεσοθηλιώματος. Δεν υπάρχει δραστική θεραπεία για οποιαδήποτε από τις ανωτέρω παθολογικές καταστάσεις, αλλά η βελτίωση των γνώσεων επί των αντεπιδράσεων μεσοθηλίου-εξωκυττάριου δικτύου (à577) και των αυξητικών παραγόντων που επηρεάζουν τη λειτουργία των μεσοθηλιακών κυττάρων, μπορεί να απολήξουν στην εισαγωγή νέων θεραπευτικών παραγόντων.