Γενικά, ο όρος πνευμονικός όγκος, αναφέρεται σε μια από τις τέσσερις βασικές υποδιαιρέσεις της ολικής πνευμονικής χωρητικότητας:
- εισπνευστικός εφεδρικός όγκος
- αναπνεόμενος όγκος
- εκπνευστικός εφεδρικός όγκος
- υπολειπόμενος όγκος
Ο όρος ”χωρητικότητα” αναφέρεται σε αθροίσεις μιας ή περισσοτέρων από τις 4 κύριες υποδιαιρέσεις του όγκου αέρος στους πνεύμονες, που μπορούν να μετρηθούν κατά τις διάφορες δοκιμασίες.
Οι περισσότερες από τις κύριες υποδιαιρέσεις του όγκου άερος στους πνεύμονες (=ολική πνευμονική χωρητικότητα) μετριούνται από το ”επίπεδο ισορροπίας του συστήματος”, που αντιστοιχεί στον όγκο αέρος μέσα στους πνεύμονες, σε στιγμή που το σύστημα «πνεύμονες+θωρακικό τοίχωμα» ευρίσκεται σε ισορροπία, δηλαδή δεν καταγράφεται ροή εισπνευστική ή εκπνευστική. Στο επίπεδο αυτό, που ονομάζεται ”λειτουργική υπολειπόμενη χωρητικότητα, FRC”, η εισπνευστική πίεση που ασκεί το τοίχωμα, ευρισκόμενο σε μόνιμη τάση διατάσεως, είναι ακριβώς ίση και αντίθετη με την εκπνευστική πίεση που ασκεί το παρέγχυμα, ευρισκόμενο σε μόνιμη τάση συμπτύξεως. Η FRC περιγράφει το αναπνευστικό σύστημα ακριβώς στο τέλος της ήρεμης εκπνοής και είναι απόλυτα αναπαραγώγιμο μέγεθος, που μπορεί να αναγνωρισθεί σχετικά εύκολα, για κάθε εξεταζόμενο που συνδέεται με ένα σπιρόμετρο ή πνευμοταχογράφο, εφοδιασμένο με σύστημα ηλεκτρονικής ολοκληρώσεως του σήματος ροής, ώστε να αποδίδει όγκους.
Οι στατικοί πνευμονικοί όγκοι, μετριούνται με τεχνικές, στις οποίες η ταχύτητα μετακινήσεως του αέρος δε λαμβάνεται υπ΄όψη. Οι, συναρτήσει χρόνου, μετρήσεις που εκτελούνται σε δοκιμασίες ‘βίαιης’ μετακινήσεως του αέρα από/προς τους πνεύμονες, περιγράφονται ως ”δυναμικές” μεταβολές όγκου. Ο θωρακικός όγκος αέρος, υποδιαιρείται σε περισσότερους ‘διαμερισματικούς’ πνευμονικούς όγκους. Το άθροισμα δύο ή περισσοτέρων πνευμονικών όγκων, ονομάζεται χωρητικότητα. Στο σχήμα 955 εμφανίζεται μια σχηματική αναπαράσταση των στατικών πνευμονικών όγκων και χωρητικοτήτων.