Αναζητούνται παθολογικές εκτροπές που προκαλούν αύξηση των πιέσεων στα πνευμονικά αγγεία, που προκαούν χρόνια δεξιά υπερτροφία και εγκατάσταση πνευμονικής καρδίας. Αυτά είναι: [α] εκείνα που προκαλούν αυξημένη ροή αίματος δια μέσου των δεξιών κοιλοτήτων, στην πνευμονική κυκλοφορία, [β] αύξηση των πιέσεων στο φλεβικό σκέλος της πνευμονικής κυκλοφορίας, λόγω στάσης αίματος και αύξησης της πιέσεως στον αριστερό κόλπο, [γ] αύξηση των αντιστάσεων τν αγγείων της πνυεμονικής κυκλοφορίας. Όσον αφορά την εγκατάσταση οξείας πνευμονικής καρδίας, σε συνθήκες πνευμονικής μεβολής, αυτή οφείλεται [α[] στη μηχανική παρακώληση της πνευμονικής κυκλοφορίας, λόγω του θρόμβου, και [β]στην ”χημική” αγγειοσύπσαση, λόγω της εκ των θραυσμένων αιμοπεταλίων απελευθερώσεως σεροτονίνης και άλλων ουσιών και, [γ] στην αντανκλαστική υποξαιμική αγγειοσύσπαση.
Η ΧΠΚ συνήθως αναπτύσσεται σε διάστημα πολλών ετών, αλλά υπάρχουν δύο καταστάσεις που απολήγουν σε οξεία ανάπτυξη ΧΠΚ. [α] η πνευμονική εμβολή και, [β] το Σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας ενηλίκων. Τα σύνδρομα αυτά αποτελούν κοινή διασύνδεση μεταξύ πνευμονοπαθειών και της καρδιάς. Η δεξιά κοιλιακή ανεπάρκεια που προκαλείται από πρωτοπαθή διαταραχή της αριστερής καρδίας ή από σύμφυτες καρδιοπάθειες, δεν θεωρείται ΧΠΚ., καθώς μ,πορεί να αναπτυχθεί από σωρεία καρδιολογικών επιπλοκών. Παρ΄όλο ότι η ΧΠΚ είνια αποτέλεσμα χρόνιας, βραδείας παθολογικής εξελίξεως μπορεί να παρατηρηθεί οξεία εγκατάσταση ή επιδείνωση ήπιας προηγούμενης μορφής, απειλητική για τη ζωή (&).