ΜΑΚΡΟΦΑΓΑ

Τα μακροφάγα αφθονούν στους πνεύμονες και έχουν προσλάβει διάφορους φαινότυπους ανάλογα με τα σήματα, στα οποία ανταποκρί- νονται. Έκθεση σε IFN-γ, TNF-α και λιποπολυσακχαρίτες, ωθεί τα μακροφάγα να να διαφοροποιηθούν προς κλασικά ενεργοποιημένα, ΕΜ1, ενώ η υπερευαισθησάι τύπου ΙΙ, τα ωθεί προς εναλλακτική ενεργοποίηση, ΕΕΜ2. Τα ΕΜ1 εμπλέκονται στην άμυνα έναντι ενδοκυττάριων παθογόνων, αλλ, επίσης, στο μη ατοπικό και στο σοβαρό άσθμα, ενώ οφαινότυπος  ΕΕΜ2 χαρακτηρίζεται από την αναβάθμιση της εκφράσεως των υποδοχεών μαννόζης και της τρανσγλουταμινάσης 2, όπως και της αργινάσης-1, της όμοιας με την χιτινάση-2 πρωτεΐνη-3, Υμ1, του όμοιο με τη ρεσιστίνη μορίου -α, που επίσης είνια γνωστό ως FIZZI, σστον άνθρωπο ή τα μικρά πειραματόζωα. Σε μερικούς ασθενείς με άσθμα έχουν βρεθεί δείκτες που εκφράζουν την παρουσία ΕΕΜ2, κι ενώ τα μακροφάγα έχουν την ικανότητα εκκρίσεως πληθώρας μεσολαβητών της φλεγμονής, γενικά, η εμπλοκή τους στην παθογένεια του άσθματος παραμένει αδιευκρίνιστη

 περιεχόμενα| Μακροφάγο| Μακροφάγα,  σύστημα ταξινομήσεως |μακροφάγα κλασικά ενεργοποιημένα|Μακροφάγα εναλλακτικά ενεργοποιημένα| Μακροφάγα CD4+ και CD8+ | Μακροφάγα, λειτουργίες | Μακροφάγα φλεγμονής | Μακροφάγα, κυψελιδικά | Μακροφάγα διάμεσου ιστού |Μακροφάγα, ενεργοποιημένα | Μακροφάγα παραμυελικά | Μακροφάγα περιαγγειακά  |Μακροφάγα καπνιστών | μακροφάγα επί κοκκιωμάτων |μακροφάγο στην ιστική ίνωση | Μακροφάγα και αμίαντος | Μακροφάγα και πυρίτιο |Μακροφάγα και τοξικά αέρια |Μακροφάγα και τοξικότητα άλλων αερίων |Μακροφάγων απενεργοποίηση |Τα μακροφάγα είναι κύτταρα που προέρχονται από μονοπύρηνα του μυελού των οστών, που κυκλοφορούν στο αίμα ή έχουν εγκατασταθεί σ΄έναν ιστό,τόσο σε κατάσταση ισορροπίας, όσο και  επί φλεγμονώδους διεργασίας. Το πρόδρομο κύτταρο στο μυελό των οστών, από το οποίο προέρχονται τα κυκλοφορούντα ώριμα μονοπύρηνα, είναι επίσης πρόδρομο κύτταρο για ποικιλία άλλων κυτταρικών τύπων, όπως τα ουδετερόφιλα, τα ηωσινόφιλα, τα βασεόφιλα, τα δενδριτικά κύτταρα και τα σιτευτικά.
Η διαφοροποίηση των μονοκυττάρων στο μυελό των οστών ελέγχεται από ποικιλία κυτοκινών. Τα μονοκύτταρα του αίματος, που διακρίνονται για την πινοκυτωτική και φαγοκυτταρική τους δράση, μεταναστεύουν σε απάντηση διαφόρων χημοτακτικών παραγόντων και εκφράζουν FC-γ υποδοχείς και iC3b συμπλήρωμα, θεωρούνται άωρες μορφές των ιστικών μακροφάγων ή υποπληθυσμός κυκλοφορούντων μακροφάγων. Περαιτέρω διαφοροποίηση επιτελείται στους ιστούς όπου μονιμοποιούνται, ως ιστικά –πλέον- μακροφάγα. Τα κυψελιδικά μακροφάγα είναι ετερογενής πληθυσμός κυττάρων που προέρχονται από τα μονοπύρηνα και ασκούν πολλές ανοσολογικές λειτουργίες. Ασκούν άμυντικό ρόλο στους πνεύμονες μέσω της ισχυρής τους φαγοκυτταρικής δράσεως και εμπλέκονται σε μη ειδικούς και ειδικούς μηχανισμούς τοπικής άμυνας, μέσω της εκκριτικής τους δράσεως (&, &). Ειδικότερα, παριστούν κρίσιμους παράγοντες στην ολοκλήρωση της σύμφυτης μη ειδικής άμυνας, όσο και της άμεσης υπερευαισθησίας, κι εμφανίζουν συνέργεια με τα δενδριτικά κύτταρα όπου διαμορφώνουν την ειδική για κάθε παθογόνο προσαρμοσμένη άμυνα και έχουν κεντρικό ρόλο στην ανοσολογική μνήμη και την αντοχή.
Τα μακροφάγα παραμένουν στο εσωτερικό επιθηλιακό επένδυμα των αεραγωγών και των κυψελίδων, και μπαριστούν τα μονα φαγοκύτταρα που εκτίθενται από ευθείας στο εξωτερικό περιβάλον. Η φαγοκυτταρική και μικροβιοκτόνος δράσεις τους είναι ουσιώδεις για τη διατήρηση του οργάνου αποστειρομένου και αποαλλαγμένου ξενοβιοτικών υλών. Η μορφολογία τους μπορεί να μελετηθεί in situ μόνο με ειδικές τεχνικές, με τις οποίες έχει δειχθεί η ικανότητά τους να εκκολπώνονται ταχύτατα ξένες ύλες σε διάστημα μιας μόνο ημέρας. Τα σωματίδια παγιδεύονται στα φαγοσώμιά τους και τα κύτταρα αυτά, ενδεχομένως, μετάγονται εκτός πνευμόνων, μέσω της λειτουργίας της βλεννοκροσσωτής συσκευής. Μακροφάγα με μεγαλύτερο φορτίο μετάγονταιταχύτερα, παρ΄ό,μτι εκείνα με ελαφρύτερο φορτίο. Όπως έχει και αλλού σημειωθεί, στο παρόν ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ, τα μικρότερα σωματίδια καθηλώνονται στις επιθηλιακές στιβάδες κια μπορεί να προσλαμβάνονται από τα κύτταρα αυτά. Η μεταπήδη των σωματιδίων στον υποκείμενο συνδετικό ιστό και η επακόλουθη φαγοκυττάρωσή τους από τα μακροφάγα του διαμέσου ιστού απολήγουν στην απράταση του χρόνου παραμονής τους στο πνευμονικό παρέγχυμα. Από την άλλη, τα ακόμη σε πειρορσιμένο βαθμό μελετηθέντα μακροφάγα τοης υπεζωκοτικής κοιλότητας μπορεί να έχουν την ικανόττηα διαμεσολαβήσεως ανοσοαντιδράσεων μέσα στον υπεζωκοτικό χώρο.
Τα ενδαγγειακά πνευμονικά μακροφάγα εμπλέκονται στην φαγοκυττάρωση των των κυκλοφορούντων σωματιδίων. Ο ρόλος που διαδραματίζουν τα δενδριτικά κύτταρα στην πρόσληψη των σωματιδίων στους πνεύμονες δεν έχει κατανοηθεί επαρκώς. Τα μακροφάγα των αεραγωγών και των κυψεδλίδων είναι οι κύριοι φαγοκυτταρικοί παράγοντες στους πνεύμονες. Σε συνθήκες μη μέγιστης φορτίσεως και για σωματίδια >1 μm περιορισμένη στρατολόγηση των κυττάρων αυτών είναι επαρκής για την απομάκρυνση της ξενοβιοτικής ύλης που διείσδυσε, από τον επιθηλιακό χιτώναπριν εισρέυσουν άλλα μακροφάγα με εμφανώς μεγαλύτερη ανοσολογική ικανότητα.  Έχει δειχθεί ότι η αναγνωρίση αυξημένου αριθμού μονοπύρηνων φαγοκυττάρων σε βιοπτικά δείγματα από ασθενείς με ΙΠΙ είναι συνμβατά με χειρότερη πρόγνωση. Χημοκίνες που προκαλούν στρατολόγηση μονοπύρηνων φαγοκυττάρων όπωςοι λιγανδίνες CC 2 (CCL2), αυξάνονται στο BAL ασθενών με πνευμονική ίνωση. Έχει δοθεί μικρότερη προσοχή στο ρόλο του παράγοντα επιβιώσεως και στρατολογήσεως μονοπύρηνων, τον macrophage colony-stimulating factor (M-CSF), στην ΙΠΙ. Σε μια μελέτη (&) έχει βρεθεί αύξηση των συγκεντρώσεων του M-CSF, που συνδέεται με αυξημένα επίπεδα CCL2 στο BAL επί ΙΠΙ. Από τη μελέτη αυτή συμπεράνθηκε ότι ο M-CSF εισφέρει στην παθογένεια της πνευμονικής ινώσεως τόσο σε πειραματικές διατάξεις, όσο και σε ασθενείς με ΙΠΙ, μέσω της εμπλοκής μονοπύρηνων φαγοκυττάρων και της παραγωγής CCL2. |παθογένεια ΙΠΙ|
Οι ανοσολογικές εξελίξεις, επί επιρρεπούς ξενιστή.. [βλέπε: δράση μακροφάγων στην παθογένεια της Πνευμονίας εξ υπερευασιθησίας].